zaman ve mekan jest yapınca :D

Sıradan, sevimsiz, yoğun bir Pazartesi günü ancak bu kadar güzel bitebilirdi...

Yaşamda hergün başımıza gelen zaman-mekan kesişmelerinde bazen unutulmayacak anlar yaşarızya bu akşam benim yaşadığım tam anlamıyla buydu. Zaman ve mekan enfis bir şekilde buluştu...

Kabus bir trafikte, ''herkes tatilden döndü, buraya kadarmış rahat trafik günleri!'' şeklinde homurdanarak eve gelirken; hatta evimin sokağına döndüğüm anda gökyüzündeki pırıltıları farkettim ve hemen arabayı sağa çektim. 1 saniyesini bile kaçırmak istemeyeceğim bir göç yaşanıyordu hemen üzerimde !

Yüzlerce leylek sanki tenefüse çıkmışlar gibi birbirlerini bekleyerek, sanki kanadını arkadaşının kanadına atmış gibi hiç aceleleri olmadan inanılmaz huzurlu bir görüntü vererek uçuyorlardı! Güneş alçalmış, leylekler kanat çırptıkça ışıklar yansıyor...

İnanılmaz güzeldi, dakikalarca izledim o sakin ve deli kalabalık uçuşlarını... Varmak istedikleri noktaya ne kadar sürede gittiklerini merak ettim :) Hiç aceleleri yoktu, özenmelikti halleri :)

Kendimi düşündüm, gideceğim yere en çabuk nereden gideceğimi düşünerek ve yolda mola vermeyi sevmediğimden {sollanan bütün araçları tekrar sollamak istememekten belkide} çabucak gitmek isterim. Trafikte konvoy şeklinde bir yere gitmekten hiç hoşlanmam... Ama onlar! Süperler!

Daha öncede görmüştüm göç edişlerini, üstelik bunu farkedişim daha da güzeldi! Evde salonda oturuyordum, perdeler açıktı. Öğlen saatleri ve hava pırıl pırıl güneşli. Biranda salonun içinde çok hareketli gölgeler belirdi, cama baktığımda ise tam evin önünden uçuyorlardı sayılarını tahmin edemeyeceğim kadar çok leylek! O gün büyülenmiştim adeta...

Tabii birde bu kadar çok gitmek istiyorum diyen birisi leylekleri havada görünceee, tutmayın beni artık kesin gidiyorum...

~mrl~

p.s. Leylek fotoğrafları Fas ocak 2005, bugüne kadar en yakından gördüğüm leyleklerdi. Gagalarıyla tahta kaşık gibi sesler çıkardıklarını da ilk defa orada duydum :)